Onbevreesd in Tai Chi Chuan

De drie soorten onbevreesdheid

Vertaald uit Master Cheng’s New Method of Self-Study for T’ai-chi ch’uan

Degenen die T’ai-chi ch’uan willen studeren, hebben meestal verschillende motieven. Over het algemeen zijn er mensen die ziek of zwak zijn en op zoek zijn naar een goede gezondheid. Er zijn mensen die studeren voor zelfverdediging en mensen die onder de indruk zijn van de subtiliteit van de kunst en op zoek zijn naar de ware principes ervan. Daarnaast zijn er ook mensen die het modieus vinden, die de massa volgen, maar ook mensen die simpelweg geen doorzettingsvermogen hebben. Maar deze mensen horen zich niet eens te mengen in de discussie. Wat ik bedoel met ‘onbevreesdheid’ geldt alleen voor degenen die bereid zijn te werken.

1. Wees niet bang om te werken.

Als je bang bent voor hard werken, heb je geen hoop op vooruitgang. De “T’ai-chi ch’uan Classics” zeggen dat “de wortel in de voeten zit.” Als je bang bent voor hard werken, zullen de voeten nooit wortel schieten. Dit is de reden waarom er geen twijfel over bestaat dat hard werken aan de voeten gunstig is voor het hart en de hersenen. De basismethode voor beginners is om ’s ochtends en ’s avonds drie tot vijf minuten te nemen en afwisselend op één voet te staan. Verhoog geleidelijk de tijd en zink beetje bij beetje dieper. Let erop dat de ch’i naar de tan-tien zakt en de voetzool aan de grond blijven plakken. Gebruik niet het minste beetje kracht. Terwijl u in de “paal”-positie staat, gebruikt u uw middel- en wijsvinger om uzelf tegen een stoel of tafel te houden, zodat u stabiliteit en evenwicht krijgt. Na wat oefening elimineer je de middelvinger en gebruik je alleen de wijsvinger om jezelf te ondersteunen. Na verloop van tijd zul je een grotere stabiliteit ontwikkelen en in staat zijn alle steun achterwege te laten en op een natuurlijke manier stabiel te blijven staan. Gebruik hierna uw hand opsteken of gitaar spelen om uw staande oefening voort te zetten. De houdingsvoorbereiding is de beste ‘post-stand’-oefening voor het ontwikkelen van Primordial Unity en Single Whip voor het openen van de gewrichten. Niets is waardevoller dan deze, zowel voor principes als voor toepassingen. Ze kunnen niet over het hoofd worden gezien.

2. Wees niet bang om verlies te nemen.

De geheime transmissies van T’ai-chi ch’iian zeggen: “Vergeet jezelf en volg anderen.” Houdt het vergeten van jezelf en het volgen van anderen niet in dat je verlies lijdt? Daarom heb ik aan het begin van mijn ‘Dertien Verhandelingen’ gezegd dat we moeten leren ‘in verlies te investeren’. Hoe kan dit worden geleerd? Het wordt geleerd door anderen toe te staan ​​ons aan te vallen en ons niet alleen niet te verzetten, maar ook niet terug te slaan. Het belangrijkste is om (stick, connect, adhere, and follow) te plakken, te verbinden, te hechten en te volgen, en dan zullen we in staat zijn om heel lichtjes te neutraliseren. Dit idee is onmogelijk grijpen voor degenen met oppervlakkige kennis en brute manieren. Hoeveel te meer degenen die nog maar net zijn begonnen? Kunnen ze mogelijk verliezen vermijden? Als je bang bent om verliezen te lijden, kun je beter helemaal niet studeren. Maar degenen die graag willen studeren, kunnen niets beters doen dan te beginnen met te leren investeren in verlies. Leren investeren in verlies betekent dat je niet op zoek moet gaan naar gemakkelijke sluiproutes. Degenen die op zoek zijn naar kleine sluiproutes zullen grote verliezen lijden. Omgekeerd zullen degenen die in kleine verliezen investeren grote short cuts behalen. Degenen die over een superieure intelligentie beschikken, zullen er zeker naar verlangen de ware principes te ontvangen en toepassingen. Waar moeten ze beginnen? Zei Lao Tzu niet: ‘Concentreer je ch’i en ontwikkel zachtheid. Kun je als een kind zijn?’ Dit is het sleutelwoord voor T’ai-chi ch’tian. Studenten moeten hiermee hun studie beginnen. Als ze hun kennis kunnen concentreren en zachtheid kunnen ontwikkelen, zullen ze er al niet meer bang voor zijn als het gaat om het leren van de prachtige resultaten van het investeren in verlies. Dit is wat de geheugenverzen noemen: “Laat hem mij aanvallen met enorme kracht, terwijl ik een trekkracht van vier ons gebruik om duizend pond af te buigen.” Hiermee kan worden gezegd dat het effect van het ontwikkelen van zachtheid al is bereikt.

3. Wees niet bang voor intimidatie.

Dit is wat Lao Tzu noemde: ‘De neushoorn zal geen plek hebben om zijn hoorn neer te zetten, de tijger geen plek om zijn klauwen te planten, en de soldaat geen plek om zijn mes te laten landen.’ Waarom is dit? ‘Omdat hij de dood niet erkent.’ Hij zegt ook: “Niets ter wereld is zachter dan water, maar zelfs de sterkste kan het niet overwinnen”, en ook: “De zachtste ter wereld zal de hardste inhalen.” Nu zijn neushoorns, tijgers en wapens de meest intimiderende dingen ter wereld, maar hij zegt dat ze hun reputatie niet waard zijn. In plaats daarvan prijst hij zwak water, dat vanwege zijn extreme zachtheid door niemand kan worden overwonnen. Dit is wat men noemt: “Als ik geen lichaam heb, wat voor kwaad kan mij dan overkomen.” Dus zelfs als je wordt aangevallen door de scherpte van wapens, klauwen en hoorns, hoef je nergens bang voor te zijn. Als ik bang ben, ontstaat er spanning in mijn geest en lichaam. Als ik gespannen ben, kan ik niet ontspannen, en als ik niet kan ontspannen, hoe kan ik dan zacht zijn? Niet zacht zijn betekent hard zijn. Dus degenen die werkelijk tot de kern van de T’ai-chi ch’uan theorie doordringen, bezitten de geest van grote onbevreesdheid. Dit is ook vergelijkbaar met de uitspraak van Mencius: “De berg T’ai zou voor je kunnen instorten, maar je gelaatskleur zou niet veranderen” en “Ik blink uit in het cultiveren van mijn grote ch’i”, “Dit is ook wat Lao Tzu bedoelde, door “je ch’i te concentreren en zachtheid te ontwikkelen.” Welke intimidatie valt er te vrezen?

Notitie Peter de Jong

Blijf leren door te investeren in verlies, ga de confrontatie onbevreesd aan. Als je dat gaat beheersen gaat het je Tai Chi Chuan kunst verbeteren, maar ook in overdrachtelijk zin in je dagelijkse leven.

Oefen en studeer.

Tao, als water: ons universum ….

De planeet draait door, ook als de mensheid er niet meer is. We zullen voor de natuur moeten zorgen als een schatplichtige. We kunnen niet langer de natuur zien als een mechanisme dat ten dienste staat van ons als mensheid. Wijzelf en onze leefwereld maken deel uit van hetzelfde proces, een verenigd veld dat ook wel Tao wordt genoemd.

Wat kan een ieder van ons bijdragen?

……. Zoals het Chinese schrift in ieder geval een stap dichter bij de natuur staat dan het onze, zo is de oude filosofie van de Tao een manier om vaardig en intelligent het verloop van de natuur te volgen. Het menselijk leven wordt daarin niet beschouwd als vreemd en vijandig in zijn verhouding tot de wereld, maar als een integraal aspect van het hele proces. Ten aanzien van de huidige vragen en problemen van de moderne beschaving, wijst het op een houding die het fundament zou moeten zijn onder al onze pogingen een ecologische technologie te ontwikkelen. De ontwikkeling van dergelijke technologie is niet enkel een kwestie van techniek, maar raakt ook aan de mentale houding van de ontwerper.

Tot op heden heeft de westerse wetenschap de nadruk gelegd op een houding van objectiviteit: een kille, berekenende en onthechte houding, waardoor het lijkt dat natuurlijke fenomenen, met inbegrip van het menselijk organisme, niets anders zijn dan mechanismen. Maar de wereld zien als enkel een object, is abject. Het rechtvaardigde ons haar meedogenloos te exploiteren, maar we komen langzamerhand tot het inzicht dat schade aan het milieu ook onszelf beschadigt. Wijzelf en onze leefwereld maken deel uit van hetzelfde proces, een verenigd veld dat de Chinezen Tao noemen. Op den duur zullen er gewoon geen alternatieven meer overblijven, buiten het meegaan met dit proces door middel van houdingen en methoden die technisch effectief zijn maar desalniettemin zachtaardig. Zo betekent Judo ‘zachte Tao’, zonder aan atletische effectiviteit in te boeten. 

Iedere vorm van samenleven vraagt ons mensen de gok te wagen elkaar te vertrouwen. Ook zullen we het risico moeten nemen ons voort te laten drijven door de wind van de natuur, want ons ‘zelf’ is onlosmakelijk verbonden met dit universum, en er is voor ons geen andere plaats dan deze. …..

Uit Tao, als water van Alan Watts, 1975

Wat Tai Chi zoal brengt…

Ben je moe of slaperig, dan maakt Tai Chi je alert.
Ben je onrustig in je energie, dan brengt Tai Chi je rust.
Ben je veel in jouw hoofd, dan helpt Tai Chi met contact met de aarde.
Ben je wat ‘down’, dan stimuleert het contact met de hemel.
Is je lichaam stijf, Tai Chi maakt je soepel.
Moet je veel fysieke arbeid verrichten, Tai Chi leert je je lijf te kennen.



Is je geest stijf en duf, Tai Chi zorgt dat je lichaam je geest meeneemt.

Ben je onrustig, Tai Chi brengt je thuis.
Ben je boos of geïrriteerd, Tai Chi relativeert.
Ontmoet je agressie, Tai Chi kan je aan het tegenovergestelde helpen.
Ben je verveeld, Tai Chi zorgt dat je geest bezig is met je lijf.
Heb je geen tijd, Tai Chi duurt maar een paar minuten.
Heb je geen zin, Tai Chi regelmatig beoefenen leert je discipline! (zie vorige Blog item)

Zijn er situaties waarbij Tai Chi niets brengt? Weinig reden om niet te oefenen.
Oefen, vrij en open en geniet.

Discipline uit vrije wil

Drew Beaner Unsplash 2021

Discipline heeft vaak negatieve connotaties als dwang, regels, keurslijf etc, in ieder geval iets dat je wordt opgelegd. Echter, discipline is een waardevolle basis van je ontwikkeling in welke kunst of activiteit dan ook!

Discipline is een eigenschap die vraagt om moed, moed om jezelf te sturen en je te richten op je ambities of doelen. Als je je wil bekwamen in wat dan ook, zal je moeten oefenen om je vaardigheden te onderzoeken en te verbeteren. Discipline heeft brandstof nodig, het kost namelijk moeite voor je geest. De moeite die je moet doen is een opgave voor je geest, zo groot blijkbaar zelfs dat je momenten en mogelijkheden graag voorbij laat gaan waar je je discipline voor in had moeten zetten. De geest wil dus niet aan de discipline, niet zomaar. Het kost geen energie om je discipline in te zetten, zoals veel mensen misschien denken. Het is eigenlijk wel vreemd wat er gebeurt met je geest. Als je je discipline niet volgt, wat ga je dan doen? Vaak is het iets ledigs of iets gewoons dat je altijd zou kunnen doen. Is het een verward soort rebellie om je vrijheid te bewijzen of is dat juist een rationalisatie achteraf om jezelf te overtuigen waarom je het niet hoeft te doen of niet gedaan hebt?

De brandstof voor discipline is je motivatie iets te willen, iets dat je waardevol vindt, dat je wil bereiken. Als je je motivatie niet regelmatig onderzoekt, gaat je discipline niet bestand zijn tegen de neiging om afleiding te zoeken in plaats van inspanning om iets te oefenen, te leren of te onderzoeken. Je motivatie onderzoeken vraagt een onderzoekende geest, een geest die benieuwd is naar wat jij in je leven doet en ook wat je vindt dat je te doen hebt. Je bent ergens aan begonnen, je bent blij om te starten en te leren. Maar dan na enige tijd is het hele nieuwe eraf. Dan komt het erop aan. Dan moet je jezelf aanmoedigen, motiveren om door te gaan. Maar waarvoor dan, waarom was het ook alweer? Weet wel, je impuls om ergens aan te beginnen, komt altijd uit een misschien nog onbewuste behoefte of verlangen. Neem dat serieus en onderzoek dus goed waar dat impuls of die beslissing vandaan komt.

Een geest die niet vooruitkijkt of geen verlangen kent voor iets in de toekomst, zal altijd terugkijken en alles goed kunnen praten. Je innerlijk dialoog loopt de hele dag door, dus probeer die maar eens te stoppen en je aan je eigen besluiten te houden. Daarmee komen we op de belangrijkste vragen om je discipline in te zetten. Geniet ik van wat ik doe of leer? Heb ik wel goed voor ogen waarvoor ik het doe, in de toekomst? Ben ik wel realistisch genoeg in wat ik van mezelf, mijn leraar of instructeur of de kunst zelf verwacht? Dit is iets dynamisch, iets dat in je wisselende gemoed of veranderende situaties in de tijd steeds anders gezien kan worden. Als je in een dip zit of je hebt je focus op andere dingen, bestaat de kans dat je afhaakt en het oefenen of uitvoeren loslaat, waarmee de vaardigheid en daarmee ook de motivatie wegzakt. Het kan zo maar zijn dat na dagen of weken je heel anders in de ‘wedstrijd’ van het leven zit en je spijt hebt van het feit dat je niet hebt doorgezet. Je hebt een achterstand opgelopen en je geest zal snel met rationalisaties komen, die alles verklaren, achteraf weliswaar. Er is dus een constante nodig die je ondanks of dankzij je situatie of gemoed laat doorgaan. Misschien is 100% dan te veel gevraagd maar waarschijnlijk kan 70 of 80% inzet je op je pad houden. Dan, als je ineens weer stuwende energie voelt om naar je doel te gaan of gewoon te genieten, kan je door op je pad naar waar je het allemaal voor doet. Dat voelt veel beter, je kunt trots zijn.

Die constante om door te gaan is je eigen discipline. Discipline is als een spier, die heeft training nodig. Vraag maar eens rond bij mensen die lang een kunst, activiteit of sport beoefenen, zij hebben een interne leraar ontwikkeld die toeziet op hoe het gaat, of discipline sterk genoeg is, of het gezond is, of je ook meer kan dan je doet. Die weet waarvoor je het doet of aan je vraagt wat het doel ook alweer was. Die evalueert, stuurt, besluit als een aspect van jou. Eigenlijk ben jij het. De innerlijke leraar, de discipline vragen maar twee dingen van jou, toewijding naar jezelf en een besluit, een vrij besluit vanuit je hart.

 

Jules Deelder – Vogelvrij

Soms, al dromend kan ik vliegen
en al vliegend ben ik vrij
Niets te willen
Niets te weten
Niets te moeten
dan er zijn
Onder mij zie ik het stromen
in een zuiver perspectief
Boven mij een onafzienbaar
peilloos diep, onpeilbaar niets
Soms, al wakend kan ik voelen
als een vogel in mijn droom
Hoe het is om niets te hoeven
en te zien hoe alles stroomt.